Christiaan Kuitwaard (1965) schildert de stilte. De schaduw is zijn onderwerp, het schimmenrijk zijn werkgebied. Het recente werk is geschilderd in een extreem sfumato, wat de relativering nog verder verhevigt. Hij heeft een voorkeur voor kleine doeken en spreekt gekscherend over het “arm-oksel formaat”. Een schilderij moet onder de arm meegenomen kunnen worden, Kuitwaard meet het liefst met de menselijke maat: “Een groot schilderij schreeuwt tegen mij, een klein schilderij praat met mij”. Zo laat hij de stilte spreken met een warm geluid.
Op dit moment te zien in Museum Belvédère in Heereveen samen met Robert Zandvliet en Zoltin Peeter